Gözlemsel çalışmaların verileri burun tıkanıklığının horlama ve obstrüktif uyku apnesi (OUA) patogenezine katkısı olduğunu düşündürmektedir. Horlama, OUA ve burun tıkanıklığı arasındaki ilişkiyi daha belirlemek için yazarlar, epidemiyolojik ve fizyolojik çalışma literatürlerini özetlediler ve burun tıkanıklığı tedavisinin horlama ve OUA üzerindeki etkisini araştıran randomize kontrollü çalışmaların sistematik bir derlemesini gerçekleştirdiler.
Bibliyografik veritabanlarının incelenmesinde randomize kontrollü tasarımı olan dokuz çalışma saptandı. Beş çalışmada eksternal nazal dilatörler, bir çalışmada topikal steroid, iki çalışmada nazal dekonjestanlar kullanılmış ve bir çalışmada cerrahi girişim yapılmıştır.
Nazal konjesyonu azaltmak için nazal dilatörlerin, intranazal steroidlerin ve dekonjestanların kullanımı uyku yapısında iyileştirici etkiler gösterdiyse de OUA semptom ve şiddetinde ancak ufak çapta faydalar görülebildi. Horlamanın nazal dilatörler ile azaldığı görüldü. Nazal cerrahi de OUA semptomlarında ancak minimal bir etki sağlamıştır.
Sonuçta, kronik burun tıkanıklığının obstrüktif uyku apnesi patogenezinde ufak bir rol oynadığı görülmektedir ve horlama kaynağı olarak da bir miktar ilgisi olduğu görülmektedir. Horlayan ve obstrüktif uyku apnesi olan hastalarda burun tıkanıklığı tedavisinin uzun süreli etkisini saptamak için medikal ve cerrahi tedavilerin randomize kontrollü çalışmalarının gerçekleştirilmesi gerekmektedir.
Add comment